ورم کلیه را چگونه درمان کنیم؟

ورم کلیه وضعیتی در دستگاه ادراری است که در آن یک یا هر دو کلیه متورم می شوند. این به این دلیل است که ادرار به طور کامل از بدن تخلیه نمی شود. علائم ممکن است شامل درد ناگهانی یا شدید در پشت یا پهلو، استفراغ، ادرار دردناک، خون در ادرار، ضعف و تب به دلیل عفونت دستگاه ادراری باشد. بسته به علت زمینه ای، روش های مختلفی برای درمان این بیماری وجود دارد.

ورم کلیه یا هیدرونفروز شرایطی است که در آن یک یا هر دو کلیه به دلیل تخلیه ناقص مجاری ادرار متورم می شوند. می تواند ناگهانی یا مزمن، جزئی یا کامل، یک طرفه یا دو طرفه باشد. این می تواند در هر نقطه از مجرای ادرار از دهانه کلیه ها تا حالب ها (تخلیه کلیه ها به مثانه)، مثانه و مجرای ادرار (تخلیه مثانه) رخ دهد. مشکلات مربوط به هر یک از این ساختارها ممکن است باعث اختلال در تخلیه سیستم ادراری و ذخیره مایع و فشار شود.

اگر تنها یکی از کلیه ها تحت تاثیر قرار گیرد، این بیماری ورم کلیه یا هیدرونفروز یک طرفه نامیده می شود. اگر هر دو کلیه تحت تأثیر قرار گیرند، ورم کلیه دوطرفه نامیده می شود.

هیدرونفروز ممکن است منجر به کاهش عملکرد کلیه شود. اگر فورا درمان نشود، ممکن است آسیب دائمی برای کلیه یا کلیه ها رخ دهد و منجر به نارسایی کلیه شود.

چه کسانی به ورم کلیه مبتلا می شوند؟

ورم کلیه می تواند در افراد در هر سنی رخ دهد. در کودکان اغلب به دلیل تغییرات ساختاری در بدن (ناهنجاری های آناتومیک) است که از بدو تولد یا قبل از آن وجود دارد. در افراد جوان، اغلب به دلیل سنگ کلیه است.

چه چیزی باعث ورم کلیه می شود؟

در بزرگسالان، شرایطی که اغلب باعث ورم کلیه می شوند عبارتند از:

سنگ کلیه: سنگ هایی که ممکن است در کلیه ها یا مجاری ادراری رسوب کنند.

سرطان: تومورهای مثانه، غده پروستات، رحم یا سایر اندام هایی که بخشی از دستگاه ادراری یا نزدیک آن هستند ممکن است باعث انسدادی شوند که جریان ادرار را مختل می کند.

هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH): بزرگ شدن غده پروستات در مردان می تواند باعث فشار بر مجرای ادرار شود، لوله ای که ادرار قبل از خروج از بدن از آن عبور می کند.

داشتن لخته خون: لخته های خون می توانند در کلیه یا حالب ایجاد شوند.

تنگی مجاری ادراری: این تنگی می تواند به دلیل آسیب، عفونت، نقص مادرزادی یا جراحی باشد.

مشکلات عصبی یا عضلانی: این مشکلات می توانند کلیه ها یا حالب را تحت تأثیر قرار دهند، مانند دیابت.

احتباس ادرار: ممکن است ادرار به دلیل ناتوانی در تخلیه مثانه در داخل بدن نگه داشته شود.

ریفلاکس مجرای ادراری: این وضعیتی است که در آن ادرار از مثانه به سمت کلیه ها جریان می یابد.

Uterocele: این وضعیتی است که در آن قسمت پایین حالب ممکن است به داخل مثانه بیرون بزند.

در زنان، ورم کلیه ممکن است در نتیجه موارد زیر رخ دهد:

بارداری: همانطور که رحم شما بزرگ می شود، می تواند بر حالب ها فشار وارد کند و جریان ادرار را مسدود کند.

افتادگی رحم: وضعیتی که در آن رحم شما آویزان می شود یا از موقعیت طبیعی خود خارج می شود.

سیستوسل (افتادگی مثانه): وضعیتی که زمانی رخ می دهد که دیواره بین مثانه و واژن ضعیف شده و به مثانه اجازه می دهد تا به داخل واژن شما بیفتد.

علائم ورم کلیه چیست؟

علائم ورم کلیه معمولاً به علت آن بستگی دارد. اغلب هیچ علامتی وجود ندارد. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد ناگهانی یا شدید در پشت یا پهلو

حالت تهوع

استفراغ

ادرار مکرر یا دردناک

خون در ادرار

ضعف یا بی حالی

تب به دلیل عفونت ادراری

هیچ تغییر عمده ای در خروجی ادرار وجود ندارد، اگرچه ممکن است کاهش یابد

ورم کلیه چگونه تشخیص داده می شود؟

معاینه فیزیکی: پزشک از شما در مورد علائمی که دارید می پرسد و ناحیه نزدیک کلیه ها و مثانه را از نظر حساسیت یا تورم معاینه می کند. پزشک ممکن است در مورد سابقه پزشکی شما و سابقه پزشکی خانواده شما بپرسد. پزشک شما به دنبال تورم لگن خواهد بود. مردان ممکن است نیاز به معاینه رکتوم داشته باشند تا مشخص شود که آیا پروستات بزرگ شده است یا خیر. زنان ممکن است نیاز به معاینه لگن داشته باشند تا بررسی کنند که آیا مشکلی در رحم یا تخمدان وجود دارد یا خیر.

آزمایش ادرار: نمونه ادرار جمع آوری و آنالیز می شود تا مشخص شود که آیا خون، کریستال های سنگ یا هر گونه عفونت و باکتری وجود دارد یا خیر.

آزمایش خون: برای تعیین وجود عفونت ممکن است یک شمارش کامل خون انجام شود. آزمایشات عملکرد کلیه شامل کراتینین، GFR تخمینی (eGFR) و نیتروژن اوره خون (BUN) ممکن است انجام شود.

روش های تصویربرداری: آزمایش اصلی انجام شده سونوگرافی است. این نیازی به تشعشع ندارد. سی تی اسکن یا ام آر آی ممکن است لازم باشد.

ورم کلیه چگونه درمان می شود؟

هدف از درمان بازگرداندن جریان ادرار از کلیه و کاهش تورم و فشار ناشی از برگشت ادرار است. درمان به شرایط زمینه‌ای بستگی دارد، زیرا این مشکل اصلی است. شما باید گزینه های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید.

اگر ورم کلیه حاد یا ناگهانی باشد، ممکن است استنت یا لوله نرم (لوله نفروستومی) از طریق پوست به کلیه وارد شود تا ادرار اضافی تخلیه شود. یک لوله پلاستیکی نرم به نام استنت حالب ممکن است توسط متخصص اورولوژی در طی سیستوسکوپی بین کلیه و مثانه قرار داده شود تا مایعات اضافی تخلیه شود.

اگر ورم کلیه ناشی از سنگ کلیه یا سنگ حالب باشد، گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سنگ شکنی موج شوک: این رایج ترین روش برای درمان سنگ کلیه است. امواج ضربه ای پرانرژی توسط ماشینی در بیرون ساطع می شود تا سنگ ها را به گرد و غبار یا قطعات کوچکتر تجزیه کند تا بتوانند از بدن خارج شوند.

اورتروسکوپی: ممکن است یک لوله نازک با ابزارهای خاص در مجرای ادرار قرار داده شود تا پزشک بتواند سنگ ها را بشکند و خارج کند. این روش اغلب برای سنگ های مثانه یا نیمه تحتانی حالب استفاده می شود. اورتروسکوپی ممکن است در ترکیب با تکنیک های دیگر مانند لیزر رنگی پالسی یا سنگ شکنی الکتروهیدرولیک برای شکستن سنگ ها استفاده شود. این روش انتخابی برای افراد باردار، بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی خون و کسانی که دارای چاقی کلاس III هستند می باشد.

جراحی: زمانی که سنگ‌های کلیه بسیار بزرگ یا به سختی برداشته می‌شوند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. همچنین، در صورت وجود تومورها یا سایر انواع انسداد ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.

داروهای مورد استفاده برای درمان ورم کلیه:

آنتی بیوتیک ها ممکن است برای پیشگیری یا درمان عفونت های دستگاه ادراری تجویز شوند. ممکن است برای تسکین درد از مسکن ها استفاده شود.

چگونه می توانم از ورم کلیه جلوگیری کنم؟

از آنجایی که ورم کلیه ناشی از یک بیماری زمینه ای است، پیشگیری به اجتناب یا درمان فوری علت بستگی دارد. به عنوان مثال، احتمال ایجاد سنگ کلیه ممکن است با مراجعه به پزشک برای یافتن علت ایجاد سنگ و شروع درمان برای جلوگیری از عود (تکرار) کاهش یابد.

در صورت احساس درد شدید در پهلو یا شکم، استفراغ یا تب بالای 100.5 درجه فارنهایت، فوراً به دنبال درمان باشید.